Newmag-ը գրում է.Քնի դեմն առնել գուցե դժվար է, անհաղթահարելի: Լարված ծառայության պայմաններում հոգնելու և քնելու հավանականությունը մեծ է, մանավանդ երբ հերթապահությունը շուրջօրյա է: Լավագույն լուծումը ընկերներին տեղեկացնելն է, խնդրելը, որ արագ փոխարինեն: Հետո միայն կարելի է հավաքել ուժերը, պատրաստվել փոխհատուցել փոխարինողին՝ դիտակետ բարձրանալ, նրա ժամերը լրացնել: Ամենաթեժ կետերում այդպիսի դեպքեր չեն գրանցվել, ավելի ստույգ մեկ, երկու անգամ: Այս պատմությունը հիմա ցանկացած պոստում գիտեն: Լսել են, թե ինչպես է զինծառայողն արթնացել՝ տեսել ձեռքում դրած իրը, զրահաբաճկոնի նշանը, սաղավարտին թողած՝ գրությունը՝ [ BO… ]:
Հակառակորդի հետախույզներն ավելի հաճախ ադրբեջանցիներ չեն, վարձու զինվորականներ են: Ընդ որում ամենևին մարդասպաններ չեն, ճիշտ՝ օձի պես, իրենց չնկատեցիր, անվնաս են, տեսար, կխայթեն ու կանհետանան: Գալիս են ամենակարևոր ուղղությունները ստուգում, զինվորներին հաշվում, քարտեզ կազմում: Սուրհանդակներ են, պարզապես գաղտագողի: Երբեմն նրանք էլ նախընտրում են զվարճանալ, գործից հաճույք ստանալ, հետք թողնել: Թողել էին:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ։Նյութի աղբյուր՝ http://newmag.am/2017/solddiary-4/
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
